İtilmiş bir kapıyı istasyona götüren
Işığın süzülerek içeri dolduğu aralıkta tek seferde gelmişle geçmişin arasını yoklayıp kollayan
Bir kıvrımlı yolun sonunu bağlamaya
Sokak çeşmesinden başlayarak sineması biletsiz gişesizliğin
Bir de dostum olacaksın efkarına parmakları klarnet üflüyor darbukaya dokunduruyor ara sıra
Yel estikçe bakıştığı etrafalardan dönüyor dolanıyor rüzgar gülüne eşlik eden pervane
Sonra bakıyorsun geçmiş gitmiş ılgınlardan öteye tiren
Ben İsmet Özel, şair, kırk yaşında.
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
Devamını Oku
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta