Önce adını ÜFLERLER kulağına...
Sonra HAYAT ÖĞRETİR üflemeyi sana...
Beğenirsin ÜFLERSİN...
Şaşırırsın ÜFLERSİN...
Sıkılırsın ÜFLERSİN...
Üzülürsün ÜFLERSİN...
Derken o gün gelir,
Sütten yanar ağzın,
Yoğurdunu ÜFLERSİN...
Günler ayları kovalar, aylar yılları...
Yorulmaya başlarsın, ÜFLERSİN...
Bilirsin,.ÜFLEYİNCE GEÇMEZ...
Elden bir şey gelmez...
TÜTÜN'ün dumanına sığınırsın,
ÜFLERSİN..!
Kayıt Tarihi : 23.2.2016 12:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!