Ufka Yüzmek Şiiri - İlban Orkun Karamüft ...

Güneş olsan
günümü aydınlatır mıydın
yoksa
ateşinle beni de yakar mıydın
söylesene sevgili.

Sen
bir denize düşmüş yakamoz gibiydin,
karanlığımda parladın
ama
beni kıyıya çıkarmadın.

Her dalga vurduğunda kumsala
iyodu içime çektim
bir nefes daha
bir hatıra daha
sensizliğe daldım.

Gece
gökyüzüyle ayın buluştuğu yerde
dalgalar konuştu benim yerime,
rüzgâr saçımı okşadı
ama
sen gelmedin.

Deniz
saklayamaz ay ışığını
pussuz gecelerde.
Biz
ufuk çizgisini
geceyle denizin arasında
kaybetmedik mi zaten?

Şimdi dalgalar kıyıya vurdukça
köpürür deniz,
kıyının içinde kalan bedenimde.

Göz ufku görür sanır
oysa
sen hiç
dalgalarla vardın mı ufka?

Söylesene,
dalgalı bir denizde yüzdün mü hiç
mücadele ederken
arkanda bir hatıra bırakarak?

Şimdi soruyorum:
marifet denizde yüzmek mi
yoksa kıyıda durup
denizin ayla buluşmasını izlemek mi?

Ben
bakmayı değil
ufuktaki yakamoza
yüzmeyi seçtim.