Uçuyorum! uçuyorum!
Kuşlar gibi, uçaklar gibi...
Füzeler gibi, jetler gibi...
Uçuyorum! uçuyorum!
Hezarfen Ahmet Çelebinin
Galata kulesinden uçtuğu gibi...
Uçuyorum! kanat çırpıyorum!
Süzülüyorum! masmavi okyanusların
Denizlerin üzerinden martılar gibi
Süzülüyorum!
Yemyeşil ormanların uçsuz bucaksız,
Bozkırların üzerinden uçuyorum!
Sonsuzluğa doğru kanat açıyorum!
Bilinmez diyarlara doğru...
Kar yağmış umduğum dağların
Zirvelerinde ki beyazlıkların üzerinden
Uçuyorum! sonsuzluğa doğru
Kanat açıyorum! huzura, mutluluğa,
Ve güvene doğru kanat çırpıyorum!
Mutluluk ve huzur diyarına uçuyorum!
Mutluluk ve umut diyarına kanat açıyorum!
Saf, tertemiz pırıl pırıl düşüncelerle
Uçuyorum! riyasız, kaygısız, ard niyetsiz
Yalansız, sahtesiz, hilesiz bir aleme
Kanat açıyorum! uçuyorum!
Sensizliğe, sonsuzluğa uçuyorum!
Kanat çırpıyorum!
Ve saf tertemiz, pırıl pırıl düşüncelerle
Ve duygularla bilinmez diyarlara
Uçuyorum! uçuyorum! uçuyorum!
20. 12. 1990 Perşembe
Yapay Devlet / SİNGAPUR
Kayıt Tarihi : 22.2.2013 04:18:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!