Üçbuçuk Dört Arası Şiiri - Seyfi Karaca

Tepeyi çıktığımda
Üçbuçuk dört arası yağmur kuşağı
Rengarenk bir balkon gibi yulaf ttarlalarının yanında
Postu serip topraga günaşırı vakte niyet tutmuş derin ve dalgın
Elindeki şapkasının söküğünü dikiyordu ikindiler sarışını
Biz sohbetteydik rüzgarla
Sarmaşıklar seviyorduk kafamız hayli güzelliklere meşgul
Baktım sarışının düşleri benden daha dalgalı ve akşama yakın..
Aklımda belli ya..
Heeeep aşkın sobesi
Der demez çıkardım ben de kafamdaki şapkayı
İlikledim döşü bağrı
(Hürmeten)
Kolanyam olsaydı götürüp tutacaktım hoşgelmişssine
Ev sahibi kalbime kadına
Şapkanın hatırına dedim..
Şapkanın hatırına aynı gönüllerdeyiz
Sökecekse iliklediğim bağrımı senin rüzgarların söksün
Yaralansam da nasıl olsa ustura senin
melhem senden....
Dedim ötürdüm şapkamı
Üç buçuk dört arasına bıraktım...

Seyfi Karaca........Haziran / 11