Ömür dediğin...
Üç perdeli bir oyundu...
Her perdede gong vururdu...
İlk gongta...
Perdeler açıldığında...
Herkes gülümsemekte...
Sana bakmakta...oysa..
Sen ağlamaktasın...
Gülenlere aldanmadan...
Bilgece...
İkinci gongta...
Perdeler açıldığında...
Herkes...herşey...içiçe...
Sen oynamaktasın...
Bu oyunda....baş rollerde...
Başın göğe değercesine...
Son gong çaldığında...
Perdeler kapanmakta...
Herkes ağlamakta..
Sana bakmakta...
Sen oyunun dışındasın....
Ruhun...neler oluyor...
Anlamamakta...
Kayıt Tarihi : 14.3.2011 12:51:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!