Üç nolu çam ağacı, işte geldim yine ben,
Ne zaman efkârlansam, sen anlarsın halimden,
Bugün yine içime, çöktü bir kara tasa,
Ya nasıl avunurdum, şairliğim olmasa?
Biliyorum savuşmaz, başımdan asla kahır,
Yaslanıp da gövdene, yazmazsam üç beş satır.
Sen estir rüzgârını, serin serin şöyle bir,
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta