Üç Dilek Tutsak Şiiri - Gözde Hatiboğlu

Bazen yürek yetmez duyguları taşımaya..
Aynı mevsimi yaşıyor olsan, aynı havayı soluyor, aynı yıldıza dilek tutuyor olsan da;
Bazen gözdeki ışık yetmez bir aşkı anlatmaya..
‘’Hiçbir şeyle yola çıkmış olmanın artısı sana zaman içinde her şey olarak dönecek’’ hatırlarsın öğretilmiştik..
Ardımıza alırken takvim yapraklarını, umutları yitirmemenin nedeni, kalp atışlarını durduramazken sakin olmaya çalışmakla aynı..
Öğretilmişler ve öğrenilenler ne kadar hayır dersen de, aynı noktada kesişiyor..
Tek fark; öğrenmek çoğu zaman bedeller ödeyerek oluyor..

Ağustos ayının ortasında açan çiçekler var mıdır dünyanın iklimlerinde..?
Ya da haber taşıyan güvercinler okyanuslar üstünde..?
Masallardan kaptığımız üç elma ile üç dilek tutsak, çocukluktan kalma masum yüreklerle..
Üç dilek tutsak..
Üç kırmızı elmaya..
Aşk desek adına, sol yanımızdaki çarpıntıya kulak verdiğimizde..
Ve paylaşsak masallara inanan çocuksu sevgilerle...

(13. ağustos. 2002)