Tutunamayanlar Şiiri - Yücekaya Ömer 2

“abe yakışıklı
şu yanındaki pirensese bir çiçek almaz mısın”

…

bir demet Kokina'yı satabilmek için
kırk takla atmış
birbirine kenetli ellerimize fal bakayım diye
nasıl ısrar etmişti

ya o çingene kızın duası kabul olmuş ya da
aşk bir süreliğine bizi seçmişti

okyanusa koşan nehirler gibi aşka koşup
ilk defa uçmayı deneyen acemi kuşlar gibi
nasıl bırakmıştık kendimizi aşka
nasıl okşamıştık aşkın lepiska saçlarını

bizdik kınına küskün bıçak
bizdik ateşle barutun öpüştüğü infilak
gönüllü girmiştik cehenneme
ardımızda cennetler bırakarak

gel gör ki…
haritasını kaybettik mutluluğun
ayrılığı sınaya sınaya
şımarttık ayrılığın patilerini

uçurumda bize uzatılan bir merdivendi aşk
tutunamadık
yangından ilk kurtaracağımız aşkı
kendi elimizle ateşe attık

yalan oldu çingene kızın falı
üç vakte kavuşamadık