turuncu sonbaharın
rüzgârlarının haşin hapşırığında
kıvıl kıvıl kımıldaşan
yapraklar
neyin dansı bu
neyin lirik hüznü
ağaçların
çıplaklığını niye ifşa eder ki yıllar
niye değiştirir her şeyi niye değişir toprağın iklimi
hayatın ritmi niye bozulur illaki
yaprağın yokluğa savruluşu mu
yoksa canlı bir yaşamın son buluşu mu
incitir göğün bulutlarını
sürüklenen
ayaklarımızın ağırlığı mı
gündüzün aydınlığı mı yoksa gecenin alacakaranlığı mı
hüpleyerek can özümüzü çeken
ardımızda kalan silik hatıraları unutup
gidiyoruz
işte
kararmış
ışığı sönmüş bir yıldız gibi
her anı zamanda deşifre edilmiş hayatımızın
takvimlere küflü izini mühürleyerek
gitmekte hayatın
gerçeklerinden
unutma beni
demeyeceğim illaki
hangi aşkın vedası kalıcı ki
dul kalmış bir gönlün sancısı ne kadar sürer ki
kafesteki bir kuş mahpusluktan kurtulan bir tutsak gibi
özgürlüğe tutkulu koşar adım gibi
heyecanla
yeni bir aşka kanatlanmaya heveslidir yürek
kırgın gitme sevgili
27032024
15:27
Ayşe Uçar
Kayıt Tarihi : 29.3.2024 10:41:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Emeğinize sağlık... Tebriklerimi sunuyorum ...
TÜM YORUMLAR (1)