Aşkı nasıl da çiçekce yaşamıştık biz kadınım
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
Devamını Oku
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
'DÜNYA , BİR İMTİHAN MEYDANIDIR, İNSAN İSE ONDA AZ DURACAKTIR! VE VAZİFESİ ÇOK BİR MİSAFİRDİR! ŞU HAYAT-I FANİYE DE, HAYAT-I BAKİYE Yİ KAZANMAKLA MÜKELLEFTİR!'
'İNSAN BİR YOLCUDUR! YOLCULUK İSE, ERVAH-I ALEMDEN, RAHM-I MADERDEN, SEBAVETTEN, GENÇLİKTEN, İHTİYARLIKTAN, DÜNYADAN, KABİRDEN, BERZAHTAN, MAHŞERDEN, HESAPTAN, SIRATTAN EBEDÜL ABADA GİDEN UZUN BİR YOLUN YOLCUSUDUR!'
Hayırlı çalışmalar.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta