Bazen diyorum ki çekip gideyim bu şehirden.
Bir vedanın ağır yüküyle.
Adımlarıma düşen gölgelerden sıyrılarak .
Kendime hiç dönmeyeceğim yollar çizerek.
Köprülerin ardımda yandığını görecek kadar uzaklaşarak.
Denizin suskunluğunu cebime koyarak.
Martıların kanatlarında bir hatıra gibi silinerek.
Yoklama defterinden tanımadım sizi,
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Devamını Oku
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta