Hüzünlerimiz bile gök maviydi
Daha ıslanmamıştı bu bıyıklar
Yalnızlık duvarlarında örümcek kol geziyordu
Yalnızlık ağını üstüme örerken.
Kimse bilemez ve anlamayacak
Denizsiz bir ay ışığında sana yazdığım bu şiirleri.
Gitmek. Bir hançeri inceltip
Okyanusa daldırmak isteği
Ya da düşebilmek atlasların
Dışına ki ey kalbim
Yalnızsın bu yolculukta da
Devamını Oku
Okyanusa daldırmak isteği
Ya da düşebilmek atlasların
Dışına ki ey kalbim
Yalnızsın bu yolculukta da
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta