Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Ateşler altında yanan yüzün delerken karanlığı bir çığlık gibi
Yapraklar altında tanıyoruz bedenimizi
Şunlar ellerin,şunlar gözlerin derken
Dudaklara geliyor sıra,ve o an
En tutkulu fırtınalara koyveriyoruz benliğimizi
........................................................
Sen başkasın ..Sen cesaretsin...Sen yaşamsın...Sen SAVAŞÇISIN...Ve sen insansın....
En tutkulu fırtınalar, en coşkulu sevdalar, en başarılı çizgiler senin insan yüreğinde yaşasın ve can bulsun DOST...
Kalemin her anlatımı güzelleştiriyor ..
Çok güzeldi ...SEVGİLER....
İçten sevgiliye seslenen güzel bir şiir, tutku dalgası her dizede ayrı sarıyor duyguları, ayrı bir sıcaklık dağılıyor şiirden, en sonunda da finalde tutku dalgası fırtınaya dönüşüyor ve finalde olması gereken ses yükseliyor doruklara.
Bir tek diyeceğim ilk dizede 'bi' değil sanırım 'bir' olmalı.
Şiir yolunuz açık olsun Funda hanım,
Tebriklerimle.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta