Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Kaçır beni dediği yerde ben koptum gülmekten. Ben olsam güvenmezdim. Başkasını yakan, beni de yakar. Başkasına nasıl sahip çıktığı, onu nasıl terk etmediği, sevdiği ona olan güvenimi korur.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta