Ey sevgili!
Tut bırakma ellerimi!
Bırakma ki, bedenimde yorgunluk kalmasın!
Kalmasın ki, maharetli ellerimin mahareti,
Her geçen gün, biraz daha ziyadeleşsin!
Her elimi tuttuğunda, yaşama neşe ve sevincim katmerleşir.
Gönül zenginliğim, artıkça artar.
Sevda bülbüllerim, daha bir hoş şakır.
Muhammedi güllerim, her açıldıkça sen kokarsın.
Gönül pınarlarım çok coşkun akar.
Sevda sürmeli gözlerin, seni bana hummalı anlatır.
Cemalindeki nuranilik, kalan ömür miadımı bereketlendirir.
Gönül mangalımın kıvılcımları, yeniden alevlenir.
Aşk ve sevdana giden yollar, daha bir kısalır.
Kesik uçlu kalemler, en manidar şiirleri yazar.
Sana olan sevgi ve muhabbetim, tüm oyunları mahirce bozar.
Ey sevgili!
Tut bırakma ellerimi!
Bırakma ki, aşkın meclislerinde, gül sevdalısı bülbüller misali,
Sana olan meftunluğumu şakıyayım.
Bıkıp usanmadan, her daim canhıraş sana koşayım.
Koşayım ki, sana olan özlemlerim bitsin.
Uzun kış gecelerinde, hal ve ahvalim yaman olmasın.
Aynanın karşısına geçip, deliler gibi, kendimle konuşmayayım.
Soframdaki taamların tadı lezzeti, damağımdan hiç mi hiç gitmesin!
Sevda kitaplarına yazılacak, aşk ve sevdam, asla ve asla bitmesin!
Elimi tutup gözlerimin içine bakıp konuşurken,
Seni konuk eden yufka yüreğim, daha bir acayip olur.
Yatak odamın vazosuna tenin kokan rengârenk güler konulur.
Kokunu her teneffüs ettikçe, şatır bir güvercin gibi duramam yerimde.
Gamzeli yanaklarını nakşederim, gönül gergefimde.
Her attığını vuran mahir bir avcı olur,
Kaşlarını andıran ok ile yayımı düşürmem elimden.
Ey sevgili!
Tut bırakma ellerimi!
Bırakma ki, şeref ve izzetim artıkça artsın!
Bizi görenler, Ferhat ile Şirin, Kerem İle Aslı, Tahir ile Zühre sansın!
Sevda ateşimiz yandıkça yansın!
Sevda sofrasına oturanlar ekmeğini, sevgi ve muhabbetimiz suyuna bansın!
Bansın ki, her sevdalı kendine kıssadan bir hisse çıkarsın!
Çıkarsın ki, kömürümsü saçlar ağarmasın!
Sevinç ve sürurlar çoğaldıkça çoğalsın!
Bela ve musibetler, firakların her türlüsü bizlerden ırak olsun!
Nasırlı ellerimle, avuç avuç su içireyim sana!
Hararetin zerresi kalmasın, sevdayı şiar eden gönlünde!
Bağdaş kurup oturalım, aşk ve şevkle gönül bahçesinde!
Kumrular bize özensin!
Bu emanet canım tenimde oldukça,
Canı gönülden yeminlerin yeminini ederim,
Sana sevdalı gözlerimde, güzellerin en güzeli, sensin.
Ey sevgili!
Tut bırakma Ellerimi…
13/Ocak/2019
İbrahim Halil Demir
Kayıt Tarihi : 13.1.2019 12:25:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!