Ölmezden evvel doğar insan, gülmezden evvel ağlar insan.
Ne doğum ölümü örter, ne göz yaşı tebessüme set olur.
Tut akılda yürümezden evvel düşmeyi öğrenir insan.
Ne düşen ebed yerde kalır, ne de yürüyen daim dik olur.
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta