Omuzunuzda sıcak, dost bir ele ihtiyaç duyduğunuzda
''Ben burdayım...'' diyen sesin
yalnızlığınız olmasıdır
yalnızlık....
Gülerken yüzümde bir çocuk
Şen kahkahalarıyla hayata,
İçimde ağlayarak bekler
Yaşlı bir kadın ölümü!
Mutluluk
Tele takılmış bir kuş
Çırpınan,
Yine de bir umut vardır
Çırpındıkça uçuşan tüylerinde
'' Bu sefer belki......''
Unuttu adını dilim,
Ayaklarım kaybetti sana gelen yolları,
Silindi gözlerimden çehren,
Kalbime giden damarlar arındı senden;
Bittin sen de işte
''Bitmez! '' denen aşklar gibi...
Yalnızlığımla ben
İki kadim dostuz,
Hele bir yalnız kalmayagöreyim,
Hiç yalnız bırakmaz
Yalnızlığım beni!
Sabahın bu kör saatinde
bu kışta,
bu kıyamette
kim inanır
beni bir güneşin çarptığına?
Sessizliğimin çığlığıdır
Kulağınızın koridorlarında dolaşan,
Issızlığımın aksidir
Gözümün sularına şavkı vuran..
Aynalarda yansımam yok,
Güneşli yollara vuran gölgem ne de...
Aklımın gergefine işlenmiş
Bende ince bir sızıdır
Ardımda mahzun bakışların,
Gözlerim hep dolu doludur
Canlandıkça gülüşlerin..
Gülüşün bu çakıllı yollarda asam,
Nasırlı adımlarımda sen varken bile
Sana gelemem!
Umut dediğin
Menzile hiç varamayacak olanların
Durup dinlendikleri bir sığınak,
Savaşmadan yenilmiş bir ordunun
Mağlup neferiyim,
Komutanım teslim bayrağını çekmiş
Başlamadan savaş henüz,
Bense hazırım ateşe atılmaya
Elimde süngüsü kırık bir tüfekle!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!