Türküler Kesmiyor Beni Şiiri - Gülay Özd ...

Ve artık,
türküler kesmiyor beni.
Yüreğim, sensizliğin cenk meydanı.

Övgüler değil,
sövgüler gönderiyorum sana,
hadsizce.

Sen istiyorsun diye değişemem.
Affetmenin saflık olmadığını
bil istedim.

Değişemem ne senin için,
ne de bir başkası için.
Beni bağışlayan sen değilsin,
ben kendimi bağışladım!

Yüreğim konuşur benimle,
kalem dökülür beyaz kâğıda;
sitemkâr bir şarkı gibi...

Bu üslupsuz şiiri
geceye hüzün saçıyor,
şiirin canına mı okudum,
yoksa senin mi?

Okuyanlar muhatabı olur:
kimi kendini bulur içinde,
kimi sevdiğini...

“Sen, benim yazdıklarımı
şiir mi sanıyorsun?”
Ben, yüreğimin alfabesini karalıyorum.

Bazen güzel,
bazen hüzünlü,
devrik cümleler...

Muhatabı olan okur.
Çünkü yokluğunu aratmayan
bir sevgili gibidir şiir,
yüreklere dokunur.

16.12.2022
~Gülay Özdemir ~