Turkuaz Düşler Şiiri - Mutlu Gavcar

Fethiye kordon boyundayım;
Güneş, pastel boyalarını almış eline
Manzara kondurmuş huzur sandalına.
Mora, maviye, laciverte dönen
Denize daldırıyorum önce gözlerimi,
Bir de çok sevdiğim turkuaz düşlere.
İleride benek benek balıkçı sandalları
Beride sabırsızca bekleşen kediler
Arada krom yüklü kocaman gemi.
Ve umuda selam çakan
Gününe sevinç katan
Güzel insanlar…

Memleket hasreti yumuşak doku!..
Deniz çarşaf, Şövalye adası perde
Sükûnet gülümser her yerde.
İçinde balıklar, ışıklar oynaşan
Yosunlu, kesif, iyotlu koku
Karettaların bitmeyen telaşı
Martıların ardında kaldı iskele başı.
Her evin önünde begonyalar, asmalar
Yamaçlar benziyor eli çiçekli geline.
Buğular yükselir Karagözler’e doğru
Büyüsü sarar limon çiçeklerinin.
Yıkanırken Akdeniz’in mavisinde
Takılıverir oltamın çengeline
Açıktan geçen girift sorular:
Martı olup ufuklarda mı süzülsem,
Irmak olup körfeze mi dökülsem?!.