Turkuaz Çığlıklar Şiiri - Adem Efiloğlu

Hümeyra!
Kalbini yarıp, bahşedebilir misin sevgiye,
Bağışla desem, bağışlayabilir misin İstanbul’u.
Affetmenin heyecanıyla fısıldasam,
Sesimi duyar mısın?..
İçimde uzak bir gurbetin sızılarında,
Dalgalanan denizlerin kıyılarındayım.
Hacer’in susuzluğuyla kavrulurken dudaklarım,
İsmail’in turkuaz çığlıklarında çöle düşüyor yakarışlarım.
Ruhum Ebu Kubeys Tepesinde unutulmuş bir muhacir,
Ve sen Hümeyra,
Ellerinden bereket fışkıran Hacer’in nefesisin…

Ah Hümeyra!..
Terkedilmiş bir deniz kenarı gibiyim,
Kirpiklerim yağmura gülümsüyor asırlardır.
Mansur’un “Enel Hak” diye seslenişinden geçtim,
Züleyha’yı kırk yıl ağlatan aşkın peşindeyim.
Hz İsa’nın kaybolan on üçüncü havarisinden sordum adresini,
Ve hiç yorulmadan varlığını ayan ettim kalbimde.
Şiirler yazdım kelimelerimin konservatuarında,
Ve kelimeler ezberledim gözlerinin ışığından…

Ey yüreğimin Bozkırlarının yankılarında şahlanan,
Kalbimde bir Nuh tufanı koşturuyor,
Gemiler yüzüyor damarlarımda,
Hz Nuh’un gemisinin son iki yolcusu biziz Hümeyra.
Sesimi duy Hümeyra, sesimi duy,
Kutsal kitapların ayetlerini ezberler gibi,
Ezberledim aşkını.
Bakışlarının karşısında deliye döndüm,
Bir ekmeğin azizliği, bir suyun duruluğu kadar,
Berrak bir aşkla geldim sana…

Kaf dağına gönderdiğim Anka Kuşu’na selam olsun,
Sen ölü denizlerin kıyılarında ki kuraklığı bilmezsin,
Bilmezsin sevdana düşen yüreğimin isyanlarını.
Hani bir tarif edebilsem,
Aynalarda güzelliğin asılı kalır Hümeyra,
Ve ben bıraktığın siluetinde esmana düşüp,
Hatmini yapıyorum durmadan.
İçimdeki ihtilalin peşinden gidiyorum koşa koşa,
Kalbimin meydanlarında savaşıyorum yorulmadan,
Merak etme,
Aşk için kıyama kalkmış yüz bin kanatla,
Aşkına uçuyorum...

Beni aşkının kundağına sarsınlar Hümeyra.
Ve sonra beşiğimizi birlikte kertsinler.
Birlikte büyüsün bedenlerimiz,
Büyüyen aşkımız gibi.
Ulu vadilerin toprağını arşınlasın atlarımız,
Yılkıların kişnemelerinde kanatlansın kolların,
Bakışların afakı delsin,
Gülüşün dağları kıskandırsın.
Savaşların davetlerine uçarak gidelim,
Vuslata erişir gibi.
Gel Hümeyra! Gel,
Rüzgârın ardından yetişemediği sevdam,
Öleceksem eğer,
Gözlerinde öleyim…
Gel Hümeyra! Gel,
Öleceksem eğer,
Gözlerinde öleyim…

Âdem Efiloğlu
7 Temmuz 2025
Saat. 20.00