Geçerken bir gün ulu çınarlı yollardan,
Tarihi hatırladım bin yaşındaki ağaçtan.
Kıvrımlarını gizlemiş, utanıyor bizlerden.
Dedeleri devlerdi, torunları cüceden.
Ulu dalları çınarın, savrulurken rüzgârda,
Bak el sallıyor bizlere, mazideki anılar.
Ayrılık diye bir şey yok.
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Devamını Oku
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Doğrul, hem Türklük kurtulsun, hem İslam.
İşte mesele doğrulmak ve ayağa fırmakta ama ...?
Selam ve dua ile.
Selamlarımı gönderdinm gönldaşıma.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta