AYNALA BENİ
Bir elimde ayna… bilirsiniz ya, öyle derler. Benim de bir elimde ayna olsa bile, umurumda olan bir dünyam var. Aynalar yalan ise, o zaman benim dünyam da yalan.
Türkan “Gerçek sen isen ayna, şimdi söyle bakalım, bugün sen nasılsın? ”
Aaaa bir ses geldi hayret, iyiyim diyor, bir de bana soruyor sen nasılsın?
“Ben mi? Nasıl olayım işte bildiğin gibi.”
Ayna “Hayır hayır bilmiyorum, bildiğim ne olabilir? Gel istersen yüzüne bir bak”
Kırmızıdır bedenim,
Beyazdır ruhum,
Hilaldir kalbim,
Yıldızdır zihnim,
Albayrağım, Türkiyem
Bilgi sancağım gelişim
Özlemi bana anlatma Sevgilim,
Gözpınarlarımda.
Sabrı bana anlatma Sevgilim,
Özlem dolu satırlarımda.
Aşkı bana anlatma Sevgilim,
Dilimdeki suskunluğumda.
Boyun Benzesin Mevlana'ya
Angara'nın bağları, Antalya'nın dağları,
Haydi sen çık içinden Konya'lı
Dolmuşa bindim şöför dedi
Günaydın ıspanak
boyutlarım beni çekiyor,
değişim için enerjilerimi zorluyor,
çağlayanlarım, akışlarım,
gideceğin yerden, sana kalanım
Az konuş, öz konuş,
azında anlam olsun,
özünde mana olsun.
Anlam sözden gelsin,
mana da özden gelsin.
Şimdi söyle bana sen
Gittiğin diyarında
Gönlünü eyledin
Seni aradığımda
Kapını kilitledin
Niye beni kederledin
Gönlümün Paşası
Gece yanında olan
Ruhumu hissedip
Ona sarılabildin mi?
Gözlerinin görmediği yerde
Onu görebildin mi?
geç dedi zaman çizgim,
arkada geçmiş, ortasında şimdi,
gelecekten geç dedi zaman çizgim,
vazgeçmeden geç, git oradan
al ve getir getirebildiğini.
yanındaki güçlü insanın
yerini daraltan egodur,
yine yanındaki basit insanların
yerini çoğaltan da egodur.
Bu egolarla uç uçabildiğin kadar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!