ne güneşler aldı rüzgarları
esmedin ya
delirdi yağmurlar
beyazlamış saç telleri
anlatır sade kahveyi
söz biter de telveye bakar
Düşürme, bak elindekine
Göreceğin bir cevher tanesidir.
Aç bak avuçlarında,
Zamandan taaa ötesi...
Hayat ne içinde ne de dışında,
Ne söylediysen bir bir döndü.
Dolmamış kaderin sesinden,
Diyeceklerin mi var heyhat!
Söylendi geçti çoktan...
Bana yeni sayfaları açın,
Hayatınız renklensin.
Size verilmiş bu yaşam fırsatını
İyi değerlendirin.
Diyorsunuz da,
Ağzınızdan bal damlıyor.
Sevdama ziyan mı var,
Duyguya hazan mı var,
Sözlerime kalem mi var,
Bu gönül daha ne yazar?
Hele bir sor gönlüne,
Bu gönül daha ne yazar.
Sen Paşaysan,
Ben de Sultanım.
Bu Sultan sana yar,
O paşa gönlüme
Hak olsun.
Ak düşen saçlarımın,
Her bir teline sorsan.
Ah, bir dili olsa da anlatsa,
Geçen zamanın vefasızlığını.
Kolayda ne kazanmış,
dil söyler,
kalp duymaz,
kalp söyler,
zihin duymaz,
ruh söyler,
beden duymaz,
Ömrüm ne sana,
Ne de bana.
Ömrüme soramadım,
Hiç kaderden yana.
Dilek diledim hep,
Gönül ağacına.
Kim geçmiş gönül karnesinden,
Pekiyi almış da değer kerratından,
Sineye dokunamamış, kör kalplerden
Ne sana yazar, ne bana yazar,
Ucu kırılmış gönül kaleminden.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!