Türkan İldeniz Şiirleri - Şair Türkan İl ...

Dağılıp belkileri aramak öyle
Sonuçta belki şenlik belki yenik
İnsan olmak sorunu ilk
Büyük acılar bileşkesinde.

Hep kurtarmak baş tutku

Yanlış susuyorsun - gözlerin ağıt -
maviye bak.
Bir bugün mü , başında bunca bela.


Hatırla ,

Beni böyle sıkı tutma n'olursun
Yoluma süngüler dikme
Çevir gözlerini öyle durmasın
İncelen çok şey var aramızda
Bırak artık burada noktalansın
Sürdürmekte fayda yok kesme yolumu gideyim

gecedir
durdum ortasında hüznün

yağmur mermi gibi iniyor sabrıma
bu dar havadan bıktım artık

Şayisini unuttuğum günlerce bekleyişten
ben yorgunum ruhtum taşları yorgun
arlarda gecen gemiler durmuyor bu limanda
duranlardan sen çıkmıyorsun.

Bil ki katıksız sancılara razıyım yokluğun olmasa

Var belki kaçmalarda o belirsiz
Kendine sürgün kılmak kendini
Okları uzaya salarak
Sonra
Aramak izdüşümlerini.

Işıkları bir yakıp söndürme Kaptan beni korkutamazsın
Beni kimse korkutamaz artık durduramaz bu yerlerde
Çünkü aklıma koydum, çünkü kaçacağım
Karanlık kişiler yolları tutmuş sürekli bekliyorlar
Yakalasalar bir - yengeç kollarıyla - hesap tamam
Ola ki birşeyler yapmadım birşeyler beklemedim onlardan

Ellerinde şaraplar tutuşuyor
Mecnunsun Leylanı arıyorsun hep diplenen kadehte
İğreti gülücükler kondurup dudaklarına peşpeşe
Laleliden İzmire selamlar veriyorsun.

Uzatma ellerini sabahlara bir -gelemem
Gelemem ölesiye bakma gözlerime
Belli ki sensiz, seninle bitecek bu özlem
Belli ki sancılara uyanacak içimdeki bahar.
Durup seslenme düşünceme
Kapılara beş kilit birden vurdular

Gözlerin en eski sabah belki
belki o uzak deniz...
ilk tarihe dikip taç beyti
yürüdük kaç ışık yılı seninle biz.
Bazen mühür bastık yıldızlara -dikey koşarak-
bazen çekti ilgimizi dip sulardaki giz