belki de fark etmeyeceğim
değişen bir şey olmasa da
aynı tadı vermeyecek
çiçeklerin tomurcukların fırlayışı
aynı hüznü tattırmayacak
yuvasından düşen serçe yavrusu
korkulara
yenik düşmek
koymadı bu sefer
bir ürperti gibi çöktü
sadece üzerime
dışarıda karanlık
sokaktan sesler geliyor
saat bir hayli ilerlemiş
savaş alanına indiği anlar
tüm anılarımın
hangi kelimeye dokunsam
artı değer bulaşmış özüne
silmesen bir türlü silsen gitmiyor
dokunduğu yerlere lekesini bırakıyor
bi çare insanlığın emekleri yetmiyor
ağla umutlarım ağlama desem de
göz yaşları emeğinin ürünüdür
kaç otobüs yolculuğu
kaçırdı senden beni de
kaç aralığa sığdırdık
tanışıp acı ezgiyi
hani küçük masallar da
Ayaz düşüncelerde
yoğruldu çocukluğum
kara çığlar düşerdi
ak umutların üzerine
sürgün olurdu isyanlar
tohum gibi saçılırdı
biliyorum
cizgisi belirsiz
tüm hayallerimin
biraz silik
biraz üst üste
biliyorum
bu kentin
bir yerlerinde
soluk alıp veriyorsun
belkide
beni bağlayan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!