Turgay Ata Şiirleri - Şair Turgay Ata

Şiir kervanında şahlandı bir at
Mısralar savruldu gül saçtı oy oy!
Öyle bir coşku ki kıskandı fırat
Şair dudağından bal saçtı oy oy!

Okurken ruhumu sardı bir büyü

Yüklenirse bir işi ehil olmayan kişi
Etrafı duvar olur oynar başlı bıçaktan
Baykuşlar bülbül olur mozaikler fildişi
İkna edemez kimse uçmak için alçaktan
Yüklenirse bir işi ehil olmayan kişi.

Anne olmak zordur bizim ellerde,
Ödemekle hakkın biter mi anne! ..
Senenin bir günü bütün dillerde,
Anneler günüymüş yeter mi anne! ..

Sen yoksun bu şehir ne kadar üzgün
Ağaçlar bir bir döküyor yaprak
Rüzgar da hoyratça esiyor kızgın
Gelmeni bekliyor bir mum yakarak.

İstila edilmiş gönül köşküme

Şu Filizli Köyü, ne güzel bir köy!
İnsanı mest eyler getirir aşka.
Renk renk çiçek açmış şu dağlara bak
Sanki halı kilim, nakışı başka.

Cennetten bir köşe... Bir başka diyar!

Hepiniz terk ettiniz
Bebekliğim, çocukluğum, gençliğim
Birer birer çekip gittiniz…
Şimdi de sen başlama
ihtiyarlık…
Vır vır ötüp durma başımda

Seni candan sevdim naz etme gülüm
Aç gönül kapını girmeye geldim.
Ayrı kalmak zulüm, ölümden ölüm,

Bir ömür vuslata ermeye geldim
Belki de son defa görmeye geldim.

Sen asil bir Milletin ürünüsün çocuğum
Yürümek yetmez sana sonsuza koşmalısın
Sen cihanın en kutlu yarınısın çocuğum
Türklüğe yön vererek çağlayıp coşmalısın.

Rüzgar nerden eserse essin fark etmemeli.

Çocukluğuma döndüm dün gece...
8-10 yaş çocukluğuma.
kaptım Babamın yaptığı kızağımı,
ver elini tavşan tepeleri.

Pelit ağacından kızağım,

Keskindir bakışın, eğilmez başın,
Sen gönüllerin tahtısın Erzurum;
Mert olur yüreğin, sert olur kışın;
Yanıktır yüreğin sesin Erzurum…

Nene hatun gibi anaların var