Turgay Ata Şiirleri - Şair Turgay Ata

Dadaşı dadaş yapan yiğitlik, vakarı var
Eğilmez diktir başı, keskindir bakışları
Türküsü var, sazı var, coşkun kutlu barı var
Dadaş yaza döndürür, nice kara kışları.

Desinner ele yürir, tozi dumana katir
Sorun kesin Dadaştır, bahsana hava atir...

Cumhuriyet Ceddesi, sanki ona tapıli

Filizli’den bir haber ver diyorsun,
Kimin haberini neyi Emmoğlu?..
Üç beş hane var sen de biliyorsun,
Onlar da eh işte eyi Emmoğlu...

Sensiz ne yaparım peteğim balım
Elveda etmeden sor da öyle git...
Ayrı kalmak zaten ölümden ölüm
Elverir vicdanın vur da öyle git...

Gök kuşağı gibisin, her renk biraz barınır
Biraz sarı, biraz mor, biraz da yesil yeşil
Her gülümseyişinde gam ve keder arınır
Çiçek açar gönlüme gün doğar ışıl ışıl…

Gök kuşağı gibisin, her renk biraz barınır
Kırmızı, beyaz, mavi, mor, sarı, pembe yeşil...
Her gülümseyişinde, dert ve tasa arınır
Çiçek açar, gün doğar gönlüme ışıl ışıl...

Anladık Ferman Senin.

Hani yıldızlara her baktığında
Kıskanır, gözüne perde olurdum
Çiçeklerden taç yapıp taktığında

Gonca güle döndü, gördüm az önce
Bir lahza düşündüm durdum az önce…
Şükretmek çok mu zor, Yüce Allaha?
Diyerek kendime sordum az önce…

Yeter gönül, uçma dedim,
Kanadına, koluna bak
Gel oradan geçme dedim,
Süzüldüğün yoluna bak…

Burun kıvırdı görenler,

Neyin peşindesin ey deli gönül,
Dünya senin olsa da neye yarar,
İpekten kefenin ne faydası var
Ruhun sadece bir Fatiha arar
Neyin peşindesin ey deli gönül...