Turgay Ata Şiirleri - Şair Turgay Ata

Biz neyiz Allah'ım kimiz, et, kemik ve biraz kan mı?
Sokaktakiler hayvan da , bizim adımız insan mı?...

Kadın erkek değil, gel insan olalım
Sevelim alabildiğine riyasız...
Türküler söyleyelim aşkla dolalım
Vuslat geceleri geçmesin rüyasız.

Aramızda sevgi olsun güç olmasın

İnsan olabilsek merhamet dolu
Sevebilsek alabildiğine riyasız
Türküler söylesek uykuda bile
Vuslat geceleri bitmese rüyasız...

Mutlu mesut yaşarken dağlar ovalar bağlar
İnsan eli değdikçe gözyaşı döker ağlar…

İnsan bu güç mü yeter kazması baltası var
Kendi çıkarı için kanunu yasası var…

Yanında değilse anne,
Yanar çocuğun yüreği.
Anne çocuğa uzaksa
Sızlar burnunun direği

Çocuk, yanında annenin,

TEMEL ATA&KENAN ERGÜN&TURGAY ATA&KEMAL YALÇIN&SAİM KAYA MUHABBETİ

Köy gibiyim bu gece; garip, sessiz ve sakin
Ormana uzak kalmış, çam kadar yapayalnız
Cemre düşmüş toprakta, üşüyorum ve lakin
Tavanı yok duvarsız, dam kadar yapayalnız

Kalem sende, kelam senin buyur gel
Doğru düşün, doğru söyle, doğru yaz
Gerçeklere kimse olmazmış engel
Doğru düşün, doğru söyle, doğru yaz… Temel Ata

Üç günlük dünyanın hazzına kanma

Şiir mi yazıyorsun, küfür mü ediyorsun?
Anlamadık yolunu nereye gidiyorsun

Her tarafın necaset, hela mısın be oğlum?
Yürü hadi işine bela mısın be oğlum?

Cümleler, kelimeler kanlı gözyaşı döker
Ülkü adlı güneşin matemi yürek yakar...

Sen yoksun, öksüz kaldı yürekli alperenler

İnsanoğlu dedim hakaret saydı
Kim nerden bilecek neymiş muhterem...
Ağzını açtı da kaydı da kaydı
Meğer insan değil beymiş muhterem...