İMF nin efendisi
Gözünü dikmiş son meteliğe
İktidarın değneyi
İnmiş kelle kütüğüne
Şu hale bak! şu hale
Ekonomi olmuş bir Varyag
Bu memleketin akşamları güzeldir.
Mevsimse bahar, açmışsa leylaklar
Tutmuşsa elini,
Dökülmüşse saçları omuzuna
Güneş göz kırpınca batmaya
Hafiften çıkar,
Yabanıl çiçekler gibiydik önceden
Bakir koylardı yüreğimiz
İki buluttuk biz doymamış
Savrulduk isimsiz rüzgarlarda
Zıt kuvvetlerin çekimi
Düştü yüreğimize şimşek misali...
Bakma yüzüme öyle
Ben böyle değildim yirmi ikisinde
İdeallerim vardı yaşam adına
İlkelerim vardı sevgi adına
Evlenmeyi, bu nedenle bozkırlarda aradım
Kızgın güneşin altında yananlarda
Senin için yazacaktım
Seni sana anlatacaktım
Mısralarından resmini çıkaracaktım
Sen istemedin...
Daha birkaç adım atmıştım
Öyle bir kroşe çaktın, yıldızlar uçuştu
İyi İnsan;
Temelde; sağlam olmalı
Kolonlarında; sarsıntılara dayanmalı
Kirişlerinde; aile bağları güçlü olmalı
Duvarları; iyi ahlakla örülmeli
Sıvaları; dış etkilerden dökülmemeli
Küçük bir kız!
Önünde bir Tartı
Oturmuş soğuk betona
Kadınlığını kaybedecek!
Yüzbin liraya
Gülen bir yüz
İki damla gözyaşı
Aynı anda çıktılar padoktan
Aynı anda atbaşı
Güneşli bir günde
Bir güzel geliyor, karşıdan
Güneş ardında muhafız
Gözümde ışıktan okları
Sardı beni gölgesi, çoktan
Ondan habersiz
Tırpanla biçilir ekin, tarlada
Anadutla yüklenir desteler, öküz arabasına
Gündüzler yetmez, kalırsın karanlığa
Harman yerinde dalarsın, doyumsuz uykuya
Öbekten ayrılır desteler, dirgenle kenara
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!