Turan Yükseloğlu Şiirleri - Şair Turan Y ...

Vicdanı hür, irfanı hür, fikri hür,
Atatürk milliyetçisi özü-sözü bir,
Türk Milletimin bağrından çıkan.
Bize bizden olan birileri gerek.

Ateştendir cehennem zebanilerinin hamuru,
İnsanın mayasıdır, yanmaz pişirir ateş çamuru.
Ateşin Alevi söner, közü kül olur, dumanı ile savrulur, yok olur,
Hamuru çamur olanlar, eser olur, tarih olur, ölmez adı kalır.

Saltanat arabayın tekeri oldum,
Hayat vagoyun çekeri oldum,
Mecnunun daha da beteri oldum,
Artık yoruldum, takat kalmadı.

Çekip gittiğin zaman,
Dönüp görürsen duman;
Bil ki o ben olacağım,
Kerem misali yanan.
Nakarat

Direğimize kurt düşürmeye çalışıyorlar...,
Bilmiyorlar ki gafiller direğimiz çelikten,
Akıl çapı darlar, denilene inanıp alışıyorlar...
Toslayınca çeliğe, eteğime işedim gülmekten.

Cemalin şavkından gözüm kamaştı..
Bakışın, gülüşün, aklım karıştı..
Şaşırdım ayağım-elim dolaştı...
Yıldırım misali vuruldum sana.

Cezam oldu artık sana hasretim
Yüreğimi sıkar derin kasvetim
İnsan şaşar çünkü, o bir beşerdir
Ben de bir beşerim, elbet şaşarım

Kapıldım deli gönül yeline,
Fırlatıp attı sevda çölüne,
Oyuncak oldum düştüm eline,
Tanrı yazısıdır, kulu silemez.

Kalbimi kırmıştın çiçekli dal gibi
Onaramazsın sen boşa çabalama
Kaybettin bir kere beni bir yol gibi
Küsenler gelmez boşuna arama

Kırdığın baharda çiçekli dal idim,
Kopardın daha bir tomurcuk gül idim,
Esmiştin gönlümde bir seher yel idin,
Sen nasıl sevgilisin, nasıl bir kulsun?
Nakarat