Turan Gökmenoğlu Şiirleri - Şair Turan G ...

Bu sabah gün ağarırken
Koşup geçtim yollarından
Rengarenk taşlıydı kaldırımların
Daha hiç biri uyanmamıştı sevgililerin
Balıkçıların inmemişti kayıklarına
Güneş henüz Köyceğiz’deydi

Yüreğimin en zayıf yerine vurur
Babakale akşamlarına küskünüm
Güneş yağmurları dökülürken surlara
Ilık akşam esintilerinde üşürüm
Bir kaç balık için döner limana yaşlı balıkçılar
Yılların çizgileri aralanır gözaltlarında

Babakale’de bir çeşmeyim
Unuttum bir asır mı
Yoksa daha mı fazla yaşım
Yalçın kayalıklardan söküldü
Taşındı, örüldü taşım
Kaç alın teri döküldü kucağıma

Türkiye’im en batı ucunda
Soğuk kış geceleri şahidim
Babakale’de geceyi bekler bir balıkçı teknesi
Yüzbin umut salar denizin maviliklerine
Çapasına ay ışığı damlar gümüş rengi
Ağlarına deniz atları üşüşür

Uzaklarda da olsa insanın sevdikleri
Ona, yüreği kadar yakındır
Gülüp oynasa bile ara sıra
Acısı hep içinde saklıdır.

İnsanın sevdiği uzaklardaysa

Bahçemde kara yemiş ağacı
Dalarından kara yemiş damlıyor
İlkbaharda her yanını çiçek bürüdü
Şimdi mevvaya döndü alları

Yeşil taflan yaprakları

Yağmurlu bir Babakale akşamıydı
Bulutlar döküyordu eteğinden yağmuru
Yağmur damlası mıydı yanağından süzülen
Yoksa yosun gözlerinden gözyaşın mı
Yerlere değil de içime aktı sanki
Binerken Ezine otobüsüne ağlamaklı

Kapımın önünden geçişini
İçim titreyerek beklerdim
Yıllarım ayak izlerini aramakla geçti
Karşı kaldırımları süslerken sarı saçların
Hani o göz ucuyla bakışın var ya
Saçımdan tırnağıma esir alırdın beni

Göz bebeğimsin
Sevgilimsin
Rüyalarıma giren sevdamsın
Etim ve tırnağımla
Tüm kalbimle
Ümidimle

Pervane ile ışığın
Yüzbin öyküsü var benim bildiğim
Yüzbini de bu öykünün
Pervanenin ışığa olan aşkını anlatır ayrı ayrı
Her kanadı sevdasına kavuşmak için yanar
Her öyküde kendini ateşin koynuna atar