Yıllar sonra ilk defa
Şarkı söyledim
Şarkı söylemenin
Ne kadar güzel olduğunu hatırladım
Şarkı söyleyenlerin de
Rüzgar şarkı söyledi
Hep o yokuşlarda karşılaştık seninle
Sen yukarı çıkarken ben aşağı iniyordum
Bu tam üç kere böyle oldu
Bir seferinde de ben yukarı çıkarken
Sen aşağı iniyordun
Bir selama sıkıştırılmış sohbetler ettik ayak üstü
Evimizin yolları hep uzak mı olacak bize?
Evimiz ki anlamını bizle bulur
Sen, ben, kızımız ve kedimiz Pati
Güneşi salonumuzun
Balkonumuzun sarı çiçekli
Martı sesli
Hep ünlemlerle bakıyorsun bana
Sorularıma verdiğin her cevap soru işareti
Ne zaman seni seviyorum desem
Üç nokta süzülüyor
Karanfil desenli naylon masa örtüsünün üstünde
Geçmişi dinlerken kesme işareti
Taaaaa
En başından
Sağdece bir çiziktin
Yüzük parmağımda
Acısına kına yaktığım kasti bir sızı
Sabahı karşıladığımız kırmızı bir sevişme sonunda
Saçlarım ne zaman omzuma değse
Saçlarını okşayan rüzgar bana geldi diye düşünürüm
Ah şu başağrım olmasa
O rüzgarın peşine takılır
Senli günlerimi yakalarım
Yabancı posta kutularında renk renk zarf görsem ne zaman
Ayın denizle oynaması gibi oynuyorsun benimle
Bir çoşturuyorsun östrojenimi, adrenalimi
Bir suyu çekilmiş kuyuya döndürüyorum bedenimi
Bu git gellere daha ne kadar dayanırım
Yaşlılık sapağındayım kararsızım
Hangi yola sapsam
Kalk gidelim buralardan
Zehirlenip yok olmadan
Yedi bitirdi bizi
Kırmızı karıncalar gibi yaşam
Biliyorum kötü şeyler
Tedavisiz ihanetler
Gitme desem de
Gideceksin
Kader diyeceksin
Tanrı tanımazlığı unutup
Yumuşak yaşamına döneceksin
Dönme
Duvarımda asılı eski ailemin resmi
Arkada ayakta
Hızlı çapkın, arabesk aşığı
Dolmuş şoförü şair babam
Yanında
Loğusa bakan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!