Tülin Sezer Şiirleri - Şair Tülin Sezer

Aşkın en hüzünlü rüzgarı eser Eylül de...
Sararıp kurur aşk da tıpkı yapraklar gibi... Ayrılığın diğer ismi Eylül’müş meğer...
Sevgiler yarım inançlar suskundur Eylül de... Son el yazısı ile yazılır boş sayfalara kara kara kana kana...
Aşk acıdır acıtır...

Belki buğday kokulu bir aşkın efsanesinde,
Belki de eski bir antik çömlekte saklıydı,
Bir göçmen kızından satın aldığım eşarba sarılmıştı gözyaşlarım.
Bakışlarımdaki sevinç kırıntısı,
Yüreğimdeki özleminle
Kaç harman zamanı,

Sensizlik yaşamın diğer bi boyutu..
Hatta aşkın içinde kaybolurken...
imkansızken... görebilmek gözlerindeki gerçeği...
Gözlerindeki tek gerçek sevgiyi...
Sensizlik sadece yaşamın zorluğu...
Terk edip gitmek zor...

Hayal gibi akıp gitti zaman.. Tutunmak istedim gözlerine... Yuvarlanıp giderken bu girdabın içinde, bir yerde durayım istedim, nefes alayım, durulayım... Nisandı geldiğinde... Baharı, yazı kaç mevsimi gördü bu gözler... Deliler gibi dans etti şarkı söyledi, ıslık çaldı, resim yaptı, şiir yazdı, kahve içti, gezdi tozdu, ağladı bu kadın... Ruhumda hayatın çizikleri var.. Bitkin değilim dinlenirim geçer, tutunduğum o güzel anların kayıp gidişine kırgınım... Hiç bitmese dediğim anların bitişine... Gittin... Aynı geldiğin gibi...

Kendimi gördüm; Bir ''ay'' sarmış etrafını ''hale'' yakınında bir yıldız,
Gözümü yumdum denizin kokusu leziz,
Eşsizin de dalgaların, sensiz,
Mehtap alacalı, gün doğarken ıssız...

Duraklasın dünya seherindeki loşluk, Yüreğimdeki hoşluk, gönlümdeki sarhoşluk, tenimdeki sıcaklık, sesindeki yumuşaklık, çıldıran ruhum böyle kalsın...

Hazan yağmuruyla gel bana
Dudaklarin gibi ıslak
Nefesin gibi ılık
Ruhun gibi ince
Yağ içime içime
Susuzluk çölünde başlasın

Biliyorum gözlerinin kahvesi saçlarının aklarına karışmış...
Hayat gözlerinden kendini ele veriyor.
Acı en çok gözlere siniyor.
Utanç en iyi gözlerden okunuyor. Gözler hayatı tefsir ediyor.
Ufuk çizgim Gözlerin...
Derin ela bakışlarına

İçimde bir hasret tutsak,
Ki gün geçtikçe ip gibi inceliyor.
Çaresizliğimin girdabında çırpındıkça eriyorum.

Derdi dermanım olan bir sevdanın tutsağı oldum.
Hercai sevdamız uğruna akıttığım gözyaşlarım

aşk bahçeme çisi çisi yağan yağmurumsum

mevsimlerin son yağmurusun

yıllardır beklediğim ıhlamurum çiçek açtı

Çok şey istemiyorum oysa...
Bir gün oturmuş dikiş dikerken
Ne diktiğimi, kime diktiğimi merak etsin istiyorum.
Üşenmeyip börek açtığımda acaba kimin canı çekti diye kuşkuya düşsün istiyorum.
Yeni aldığım gömleği nerde, kim için giyeceğimi düşünüp içi içini yesin...
En son çizdiğim resimde aklından ne geçti, neyi hayal etti diye kıskansın istiyorum.