Tülin Sezer Şiirleri - Şair Tülin Sezer

Şiirler üşüyor yoksun sen...
Dakikalar geçmiyor ortalık cehennem...
Uyku tutmuyor yangın yeri bu kalp...
Uzaktan bir kuş sesi alıp götürüyor sınırsız aşklara...
Deli gönlüm içim içime sığmıyor...
Akşamüstü gelmeni bekleyen iki göz çırpınıyor...

Renklerin buluştuğu berrak bir gökyüzü maviliğinde,
Özlemlerim su olup akıyor.
Günün sonsuz sessizliğini
Bozan yağmur gibi...
Karanlık bir gecede,

Şimdi şairleri daha iyi anlıyorum!
Yanan kalp dile gelip en yoksulundan karıncanın deliğinden geçip küpe çiçeğinden bal akıtıp yarin nazlı Bakırköy şına kelebeğin benekli kanadından tüy yastık yaptığı vicdan dergahına asılı duran nar suyundan şelale yaratıp gelincikle paraşüt olup papatya dalından sıçrayan uğur böceğinin kanat çırpışıyla asma yaprağındaki bir damla su ferahjlığında nefes alan balık misali aşığınım

Şimdi bir bulut çöktü yeryüzüne gözlerimde sonbahar yağmuru…
Hiçbir şey kar etmiyor bugün ne ötüşen kuşlar ne rüzgâr…
Bir su tanesi gibi çıkıp gidiyorum hayattan…
Sen istersen git…
Ya da istersen kal…

Tam ortasındayız aşkın...
Merkezindeyiz.
Başlı başına dünyamsın benim...
Bana ışık tuttun...
Sevginle...
Derinden dokundun...

Bu sabah yine güneş doğarken,
Balkondan denize seyre dalarken
Hüzünlere kalbim yelken açarken
Yine sen aklımdayken
Yudum yudum çayımdan tadarken
denizin mavisi mora çalarken

Tutkuyla bir şey yaşadın mı hiç..
Yaşamak için kendine izin verdin mi.
Hayır mı diyorsun yazık.
Bu güzellikten yoksun kalmışsın.
Demek ki, kendini tutkunun renkli kollarına hiç bırakmamışsın.

Hasretinle yanarken
Yokluğun vurur ya
Hayalin dalgalanır
Taa Uzak tarlaların güneş görmemiş loş yerinde
Henüz doğmamış güneşin
Zodyak ışığı gibi

Ey kuş tüyü gibi yumuşak bembeyaz karda
Hayata gözlerini açan bebekler gibi gülümseyen
Umudun öpücüğü (Kardelen) ,

Ey kış mevsimindeki zerafetin taçsız kraliçesi,
Önce bir süt damlası gibi düştün gönlüme

yağmur bekliyor toprak...

bir yığın arzu...

yürek sağanaklarıma eklendi beklediğim yağmur...