Kin, nefret ve öfkeyi yükleyip fırlat dışarı.
Sonra ayakuçlarınla ez o tükürüğü…
Toprağa göm,
İçindeki nefreti…
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Devamını Oku
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.




Sor, intikamdan eser kalmış mı,
Bedenlerini tüketmiş bir nura sarılmış ruhlarında…
Cevabını bulamadıysan eğer,
Yüzünü toprağa dön ve tükür tekrar
Kin, nefret ve öfkeyi yükleyip fırlat dışarı. ..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta