Yavaş yavaş tükeniyor zamanım, yok oluyorum. Kayıp gidiyorum avuçlarımın arasından sessiz sedasız. Ben hep geceyi sevmiştim zaten, korkutmuyor artık yok olmalar. Çok yorgundum zaten, anlamsız bir yaşamın içinde çok anlam yükledim her şeye. şimdi gidiyorum sessizce... Gece'nin her güne dönümünde, belki bir sonrakini göremem diye izliyorum son kezmiş gibi. Sığındığım bütün limanlarda ki gemilerin zincirlerini de çözdüm artık hepsi özgürce istedikleri dalgalara teslim...
~oya erzurumlu~
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta