Yavaş yavaş tükeniyor zamanım, yok oluyorum. Kayıp gidiyorum avuçlarımın arasından sessiz sedasız. Ben hep geceyi sevmiştim zaten, korkutmuyor artık yok olmalar. Çok yorgundum zaten, anlamsız bir yaşamın içinde çok anlam yükledim her şeye. şimdi gidiyorum sessizce... Gece'nin her güne dönümünde, belki bir sonrakini göremem diye izliyorum son kezmiş gibi. Sığındığım bütün limanlarda ki gemilerin zincirlerini de çözdüm artık hepsi özgürce istedikleri dalgalara teslim...
~oya erzurumlu~
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta