öylesine biri...
AKLIMA MUKAYYET OLAMIYORUM….
Yardım et dağılıyorum, hiç Işık yok farkındayım
Seni sevdiğime yine lanet ettim zarardayım.
Senden başkasını sevecek kalbim yok.
Kurtulmam lazım, bilmiyorum ne yapmalıyım
Kararan umutlarım,gördüğüm yüzler,kördüğüm sokaklar sensiz.
Üşüyorum anne,düşlerim yalnız.
Hayat kurulmuş bir tuzak,çıkış yolu yok,kurtar anne
Gözlerim kapandı,buralar sessiz,bir yıldız kayıyor habersiz
İstemesende ölüyorum anne habersiz.
Döner o biliyorum cinayet mahalline.
Davacıyım savcı bey yakalansın,yargısız infaz alsın.
Oda ben gibi yüz yerinden yaralansın.
Gelicem bekle derdi,bekledim, kimse gelmedi.
Öyle güzel güldü ki beklemeye mecbur etti.
Mevsim yazdı yapraklar solgun.
Aklım meşgul, gönlüm işgal zemheri tüm yollari kapattı
Bana yazdıklarını kimse okuyamadı
Senin bir takvimin varmıydı ki.
Ya zamansız geldin,yada zamansızdın gittin.
Hep ben uğraştım o kahrolası yapraklarla,
Senin hiç geçmeyen günün olmadı ki.
Ya ben vardım yada,benden kalan,
Bana kalan hiç olmadı ki,
Sen benim çocukluğumda,kazandığım gazoz kapaklarım.
Eskimesin diye oynamadığım,kalpli misket gibiydin.
Sen ilk elini tutmayi denediğim.
Senin kokundu,o ansızın gelen yastığıma.
Tanımıyordum,biliyorum senindi anlamıyordum.
Sonra,hiç hissetmediğim ellerin.Kar tanesi dokunuşlarındı onlar.
Unutmuş muyum diye aklıma getiriyorum seni.
Bir daha unutamıyorum…
Hep böyle oluyorsun.
Anlayacağın canım burnumda yine.
Ölüyüm sanki,mezarda değilim, yaşamıyorum ama ölü değilim.
Sen benim bu gözyaşlarımın,
Sen benim bu kan kusan ciğerlerimin hesabını
Sıra bana geldiğinde vereceksin.
Bu tırnaklarımın etimden ayrılmasını,
Kalbimdeki bu cam kesiği ağrıların hesabını,
Ben senden isteyince vereceksin.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!