Düşündüğün gibi gitmeyince hayatın gerçekte trajedi olduğunu ve yüzleşmen gerektiğini anlıyorsun.
Yükselen fikirlerin aslında süründüğünü anlayınca acını hafifletemiyorsun.
Çünkü yaşam üzerimize atılan bir iftira gibi süzülüyor baştan aşşağa.
Zamanın anlamsızlığında savrulduğumuz vakit anlıyoruz aslında var olan kahırın içine gömüldüğümüzü.
Öyleyse neden bu kalabalık neden ağır hakareti yaşamın ve neden ölüm buluyor zamanı gelince kırılgan insanoğlunu.
Bilmiyorum zaten aşk sonbaharın getirdiği döküntü,ellerim ihtirasımın avuçlarından söküldü.
Ağlasam sesimi duyar mısınız,
Mısralarımda;
Dokunabilir misiniz,
Göz yaşlarıma, ellerinizle?
Bilmezdim şarkıların bu kadar güzel,
Devamını Oku
Mısralarımda;
Dokunabilir misiniz,
Göz yaşlarıma, ellerinizle?
Bilmezdim şarkıların bu kadar güzel,




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta