Düşündüğün gibi gitmeyince hayatın gerçekte trajedi olduğunu ve yüzleşmen gerektiğini anlıyorsun.
Yükselen fikirlerin aslında süründüğünü anlayınca acını hafifletemiyorsun.
Çünkü yaşam üzerimize atılan bir iftira gibi süzülüyor baştan aşşağa.
Zamanın anlamsızlığında savrulduğumuz vakit anlıyoruz aslında var olan kahırın içine gömüldüğümüzü.
Öyleyse neden bu kalabalık neden ağır hakareti yaşamın ve neden ölüm buluyor zamanı gelince kırılgan insanoğlunu.
Bilmiyorum zaten aşk sonbaharın getirdiği döküntü,ellerim ihtirasımın avuçlarından söküldü.
Hayat hattında acemi tayfalardık.
Ne avunduk sevinç müsveddeleriyle;
aşktan ikmale kaldık...
Bak her sabah bağıran yeni sabaha,
artık iklimler değişmiş, kuşlar da gitmiş,
Devamını Oku
Ne avunduk sevinç müsveddeleriyle;
aşktan ikmale kaldık...
Bak her sabah bağıran yeni sabaha,
artık iklimler değişmiş, kuşlar da gitmiş,




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta