Sanat perişan,
Sanat yalnız,
Sanat öksüz bir çocuk gibi ağlıyordu.
Sanatçının boğazına düğümlenenler,
sanatla midesi arasında bir yolun bağlantı noktasındaki trafik ışıklarına takılmıştı.
Sizin anlayacağınız sanat bundan böyle trafiğe zorla çıkartilmış bir araç gibi güzergâhında başına gelebilecek tüm olaylara gebe,
belki bir noktada eşkiyaların soygununa hazır, bir toprak yolda ölümüne razıydı!
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta