Nesine seslensem, Törnüğ’ün ben?
Yaz gelse de açılmaz, gülü Törnüğ’ün.
Ne kadar, benim desem de gidemem.
Temmuz ayında perişan, hali Törnüğ’ün
Gönül arzu etse de, çekmez ayaklarım.
Gündüz hayalimde, gece düşümde sayıklarım.
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta