Ana kucağında başlar yolculuk,
Okunan ilk ezan kulakta kalır.
Gönül saksısında çiçektir çocuk,
Sevgiyle beslenir, ayakta kalır.
Yaşanası yıllar ne de tez geçer,
En güzel rüyalar kundakta kalır,
Beni görünce kaçma ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Devamını Oku
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
biz hala sokakta birakacagimiz oyuncaklar derdindeyiz.
ama ömür treni dur tanir ne durak
bir kez daha bunu misralarinda hatirlattigina minnettar olmak az gelir düsüncesi ile
Abdil YILDIRIM (isvicredeki)
Tebrikler, iyi anlatmışsınız... Şiirde hep kendimizi buluyoruz değil mi?
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta