Ana kucağında başlar yolculuk,
Okunan ilk ezan kulakta kalır.
Gönül saksısında çiçektir çocuk,
Sevgiyle beslenir, ayakta kalır.
Yaşanası yıllar ne de tez geçer,
En güzel rüyalar kundakta kalır,
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




biz hala sokakta birakacagimiz oyuncaklar derdindeyiz.
ama ömür treni dur tanir ne durak
bir kez daha bunu misralarinda hatirlattigina minnettar olmak az gelir düsüncesi ile
Abdil YILDIRIM (isvicredeki)
Tebrikler, iyi anlatmışsınız... Şiirde hep kendimizi buluyoruz değil mi?
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta