Toprak Kokuyorum Şiiri - Reşat Karabağ

Başım açık
Düşlerim üryan
Ayaklarım çıplak
Seninle harman oldum sevdalara;
Toprak kokuyorum toprak…

Doğduğum gün sana sarıldım
Ekmeğim senden,
Tohumları hasretle saran toprak
Koşar koynuna yere düşen her yaprak.
Toprak kokuyor bedenim, sen toprak…

Vurulduk
Sana düştük
Avuçlarımızda güç oldun bedenimizde kan
Kardelenlere umut olan kucak açan toprak…
Sevdalarım sende boy atıyor, sende can
Toprak kokuyor bedenim, düşlerim toprak...

Kavgam var!
Seni, yar bilmeyenlerle
Düşerken sarıldı yiğitler sana, haykırarak
Toprak soluyorum,umudum kara toprak
Çatlamış ellerim, ellerim sana hasret
Toprak kokuyor bedenim, toprak…

Reşat KARABAĞ