TOPRAĞIN OĞLU
Sana ne ayrılıklar önemli,
Ne de güzel anılar.
Sen kendi kendine yetersin,
Gerekmez ne yeşil, ne elâ sana,
Çünkü sen “toprağın oğlu”sun!
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
