Toprağın Aç Çatlakları Şiiri - Yorumlar

duygu ve anlam yüklü, bir okadarda düşündürücü satırlar kutlarım yüreğini sevgilerimle..

Yine çok derin anlamlı harika bir şiir Üstade kalemden. Tebrikler ve +ant.
Selam ve saygıyla.
Seyfeddin Karahocagil

Analm yüklü eşşiz bir şiir.Gönlünüze sağlık.

Muhterem İnsan, Yüreginizi içtenlikle kutlarım, Güzel bir şiir okudum, Zevk aldım sağolun. Herşey sizin ve sediklerinizin gönlünce olsun, Sevgi ve Saygılar...'

Mükemmel bir şiir okumanın keyfine vardım.
Anlamca zengin, teknik bakımından mükemmel, akıcı, etkin ve sıcak.
Tam Puan + Ant.
Selam ve sevgilerimle....
Nafi Çelik


Sevgili üstadımı, aşağıdaki şiirimle sayfama misafir etmek isterim. (Sayfa 3, No: 44)

Ölesim gelir

Bu kenti hiç sevmem, sen gittin diye,
Bu yüzden Mersin'i yakasım gelir...
Yandıkça yüreğim, koca denizi,
Buz yapıp bağrıma, basasım gelir...

Ay küskün duruyor, güneş hiç doğmaz,
Irmaklar kükremiş, kabına sığmaz,
Kalemim tükendi, gayrı hiç yazmaz,
Yazdığım ne varsa yırtasım gelir...

Ayak izlerine, bakar ağlarım,
Acıma tuz basar, basar dağlarım,
Kor'um var içimde, erir yağlarım,
Su olup engine, akasım gelir...

Gelmeyin üstüme, beni yok sayın,
Hüznüne bakmayın, doğmayan ayın,
Sakın ha, arkamdan ağıt yakmayın,
Girdiğim mezardan, çıkasım gelir...

Nafi olsam bile, nafile sözüm,
Yemyeşil filizdim, şimdi bir köz'üm,
Kapına gelemem, kırıldı dizim,
Sürüne sürüne, gelesim gelir...
Senin kollarında, ölesim gelir...

Nafi Çelik

Kaleminiz yorulmasın,Yüreğiniz şiir lezzetinde şiirler bize bahşetsin.Mükemmel tebrikler kutlarım Sn.Usta Kalem

Ölüm…
Alıp götürdükçe fidanları
Acıyla yıkanıyor
Gecenin…
Üşümüş-ıssız yanakları

Ölüm... bir gerçektir.. ölüm gerçeğini aklımızdan çıkarmamalıyz.

Yopraktan geldik, toprağa gideceğiz ve insan ne denli benzeşir toprakla, sevdasıyla bile **10**

Ölüm…
Alıp götürdükçe fidanları
Acıyla yıkanıyor
Gecenin…
Üşümüş-ıssız yanakları


ah, ah, daha önümde uzun yıllar var umuduyla nice istekleri yarıda kalanlar.
yürek yangını sömeyen.
bir dokun bin ah işit.

sevgiyle

mebrure/su

Mavi örtüsünü gökyüzünün
Alıp götürmüş birileri
Solgun ikindi güneşi
Serpiştiriyor cansız gölgeleri

Bürünüp hüznün rengine
Uçuşuyor kavak yaprakları
Eklendikçe gri yumaklar
Sanki! daha çok büyüyor
Kara toprağın, aç çatlakları

Zorlanıyor ıslak bakışları
Yabancı geliyor kendine sesi
Soğuk bir şey geçer gibi
Sanki!
Boşalmış yüzündeki anlamlar
Soyunmuş güçlerini

Ölüm…
Alıp götürdükçe fidanları
Acıyla yıkanıyor
Gecenin…
Üşümüş-ıssız yanakları

Kalemine gönlüne sağlık canım
hep güzellikler dökülüyor güzel yürekten