Toplumsal Uyanış Şiiri - Seyrani Göl

Bir senle olmaz bu sabah,
Bir biz gerek,
Birbirine bakabilen gözler,
Birbirini duyabilen yürekler gerek.

Bir çocuk ağlıyorsa bir sokakta,
Hepimizin uykusu bölünmeli.
Bir anne susuyorsa bir köşede,
Hepimiz utanmalıyız bu sessizlikten.

Sabahın anlamı çoğaldıkça büyür,
Yalnız kendine uyanan,
Gerçekten uyanmış sayılmaz.
Uyan ki başkası da görebilsin güneşi.

Kaldır ellerini sadece dua için değil,
Yaraya merhem, yoksula destek için de.
Adalet, gökten inmez yalnızca,
Bizim elimizle iner yere.

Ve sabah…
Birlikte yürüyenlerin adımlarıyla anlam kazanır.
Tek yürek atınca insanlar,
Güneş daha güzel doğar bu dünyaya.
S.GÖL