Tıpkı Eylül Gibi... Şiiri - Döndü Dülger

Çiçek açamadan Eylül'ün gelmesiyle,
Kışa hazırlanan düşleriniz var mı benim gibi?
Biraz sarı, biraz kahverengi, kurumaya yüz tutmuş,
Ve hep yarım kalmaya mecbur mısralar gibi.

Serin bir rüzgar esmeye başladı mı gönlünüzün kırık tellerine,
Ne tam gitti diyebildiğiniz
Ne de sağlam adımlarla geldiği belli.
Arada kalmış bir mevsimi beklediniz mi?
Tıpkı Eylül gibi.
Ne sıcağında ısınabildiğiniz,
Ne serinliğinde hayale dalabildiğiniz.

Eylül'dür adları suskunluğuyla sevdayı sırtlayanların,
Biraz yaralı, biraz gözyaşıyla gönlü dolduranların.
Eylül'dür adları bazı aşıkların,
Güneşi avuçlarında tutup, arkasına saklayanların.
Eylül'ün ta kendisidir,
Gözlerinde kederle umutu bir arada taşıyıp,
Yaprak dökümüne kapısını aralayanların.
Eylül'ü bahane edip hüzün denizinde yüzdünüz mü tıpkı ben gibi?
Geç kalınmış bir ferman gibi okunup,
Yüreğinizi umutsuzluğa esir bıraktınız mı?
Eylül'ün gelişiyle bardakta ki çayınız soğumaya yüz tuttu mu?
Ve mevsimlere yenildiniz mi?
Ertelenen dilekler, sararan düşlerinizle birlikte,
Tıpkı ben gibi!
Tıpkı Eylül gibi!...
Döndü Dülger