Sen,
Sadece eski bir sevgilisin
İstanbul için,
Gözleri kara
Saçları kara
Kalbi kırık.
Bildigim cumlelerde kayboldum
Bir tutam düş gibi.
Biriktirdim icimde gözlerini
Yarım alınan bir nefesin
Devamını bekler gibi.
Büyüdükçe içimde boşluğun
Menekşeler gibi suya akseder rengin,
Yeşile mora maviye çalar.
Hüzünlü bir şarkı gibi yüreğimde,
Danseder menekşeler...
Ilık akşamların esintisi
Birbirine karıştırır renkleri
Sana sen değerlisin
Bana ben
Bize biz olmadık hiç
Ya hepimiz, ya hiçbirimiz
Olmalıydı
Ya boşta kalmalıydı
Ne güzel yürüyorduk sahilde
Çıplak ayak.
Bağıra bağıra söylüyorduk
Şarkılarımızı.
Sarmaş dolaştık
Arkadaştık...
Yine sıkıntılı bir gün,
Yine duygusuzum,
Bir ölüm sessizliğinde
Dolaşıyorum.
Dar geliyor yerle gök arası,
Boğuluyorum.
Dün gece yalnızlığımı
Yine sokaklarla paylaştım.
Bir isim koydum sokağın birine,
Ve o sen oldun.
Birbirine benzeyen her köşenin
Yarısı sende kalan geçmişin
Söz vermişlerdi eskiden
Çok güzel olacaktı herşey.
Sevgiyle anlayışla büyütecektik
Çocuklarımızı, koruyacaktık,
Ağlamayacaklar, dışlanmayacaklardı
Toplumdan.
Bir Gün Bakarsın da,
Hiçbirşey yoktur sana sevdalı.
Bir kuru çiçek bir de taş kalmış
Başına buyruk, topraklı.
Bir tebessüm saklarsın yalnız
Yüreğinin gizli köşelerinde,
Gecelerden saklanırdım,
Utanırdım,
Korkardım.
Güne ihanet gibi gelirdi
Hiç gülümsemezdim geceleri
Karanlık olunca erken yatardım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!