Bir kavisle esmer karanlıkları uyutup
Tebessümün turşusunu kuruyorum
Adım gece, gündüzüm buğulu hece
Şaşkın, çaresiz toprağımı öpüyorum
İçinde sen olmayan şiirleri yakıyorum.
Sensiz geçti mayalanmış baharlarım
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
