Çölün ortasında suya batarım,
Güneşin ışığı, gölgeler beni.
Bazen, devler ile güreş tutarım,
Bazen, bir karınca silkeler beni.
Yakmaz çoğu zaman, korlanmış ateş,
Kışın kar tanesi kavurur beni.
Seni bildim bileli,
ey balçık dünya,
başıma nice belâlar geldi,
nice mihnet, nice dert.
Seni sırf belâdan ibaret gördüm,
seni sırf mihnetten, dertten ibaret.
Devamını Oku
ey balçık dünya,
başıma nice belâlar geldi,
nice mihnet, nice dert.
Seni sırf belâdan ibaret gördüm,
seni sırf mihnetten, dertten ibaret.




Ben bu şiire tezatlık demiyeceğim,bu şiir ,ruhun hassasiyetinin ne ölçüde inkişaf ettiğinin bir delilidir,
şairin arayışlarına derman bulamaması karşısında içinde kopan fırtınanın kağıda dökülmesidir,
Sevgi ve muhabbetle kal___Hamit Körken
tezatlık ruhumuzda ve yüklediğimiz anlamda...
yaptığınız her benzetme oldukça yerinde ve insana*evet gerçekten böyle* dedirtiyor...
kutlarım Ahmet Turgut Bey...özenli çalışma olmuş... selam...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta